donuk

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Donmuş olan
  • Donuk ışıkta birçok fokun mağaraya girdiğini görmüş.
• [sıfat, mecaz]   mat (II)
  • Bakarsınız donuk bakışlı, alık suratlı bir adam onların elinde bir dâhi çehresi alıvermiş.
• [sıfat, mecaz]   Canlılığı olmayan, fersiz (göz)
  • Donuk bir adam.
• [sıfat, mecaz]   Canlılığı az olan, durgun, uyuşuk (kimse)