dönük

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Dönmüş, çevrilmiş (kimse)
  • Sırtı dönük orta yaşlı adam doğruldu.
• [sıfat, mecaz]   Bir tarafa yönelmiş, döndürülmüş olan
  • Artık kendime dönük şeyler yazmıyordum.