donuk donuk

Dil: Türkçe

• [zarf]   Canlılığı olmayarak
  • Zeki ve yuvarlak yüzlü bir çocuk, kendinden büyük kılıcına sarılmış, donuk donuk bakıyor.
• [zarf]   Rengini ve parlaklığını yitirmiş, mat bir biçimde
  • Pirinç kakmaları donuk donuk ışıldayan hamam kapısını iterek içeri girdi.