doruk

Dil: Türkçe

• [isim, mecaz, mecaz]   Dağ, ağaç vb. yüksek şeylerin tepesi, en yüksek yeri; zirve, şahika
  • Dağ doruğu gibi yüce, pembemsi bir kaya yükseldi iskelemizde.
• [isim, mecaz, mecaz]   En üstün başarı düzeyi
  • Dorukta yalnız kalmak ve doruktan başlamak ne kadar da zormuş meğer.
• [isim, mecaz, mecaz]   Heyecan, sevinç, coşku vb. duygularda ulaşılan en üst nokta