dövünmek

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz]   Aşırı üzüntü, çaresizlik, pişmanlık duyarak çırpınmak, kendi kendini dövmek; vurunmak
  • Bir kadın dokuz çocukla bir viranenin içinde çırılçıplak kaldım diye dövünüyordu.
• [nesnesiz, mecaz]   Çok üzülmek
  • Farsçayı öğrenmediğime dövünür dururum.