dumanlı

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz]   Dumanı olan, duman çıkaran
  • Dumanlı barut.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Sisli, sisle örtülü
  • Her türlü çiçekle kırlar süslenmiş / Yeşil yaprak giyer dumanlı dağlar
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Sıkıntılı, bulanık
  • Karışık rüyalarda görülen manzaralar gibi dumanlı bir sahne.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   sarhoş