duraklamak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz]   Hareket durumundayken kısa bir süre için durmak veya arada bir durmak; duralamak
  • ... her iki adımda bir tombul bacakları üstünde biraz duraklayarak etrafındakilere güya başkasının hatır ve hayaline gelmesine imkân olmayacak derecede mühim emirler veriyormuş gibi...
• [nesnesiz, mecaz]   Bir süre ses çıkarmamak, bir şey söylememek; duralamak, tereddüt etmek
  • Rüstem hayret içinde durakladı.