durmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz, yardımcı fiil]   Hareketsiz durumda olmak
  • Motorlu su taşıtlarından biri de kanal rıhtımının tam bizim önümüze düşen bir noktasında demir atmış duruyordu.
• [nesnesiz, mecaz, yardımcı fiil]   İşlemez olmak, çalışmamak
  • Bileğimdeki saat durmuş.
• [nesnesiz, mecaz, yardımcı fiil]   Bir yerde bir süre oyalanmak, eğlenmek, eğleşmek; tevakkuf etmek
  • Yolda nerede çeşme gördümse durdum, elimi yüzümü yıkadım, su içtim.
• [nesnesiz, mecaz, yardımcı fiil]   Sona ermek; kesilmek
  • Yağmur durdu.
• [nesnesiz, mecaz, yardımcı fiil]   Varlığını sürdürmek
  • Türklerin yüzlerce yıl önceki kitabeleri hâlâ duruyor.
• [nesnesiz, mecaz, yardımcı fiil]   Var olmak
  • Bu kadar dersim dururken sinemaya nasıl gideyim?
• [nesnesiz, mecaz, yardımcı fiil]   Beklemek, dikilmek
  • Oturacak değil, ayakta duracak yer yok.
• [nesnesiz, mecaz, yardımcı fiil]   Birisinin malı olarak bulunmak veya o malla ilişkisi olmak
  • Yazlık eviniz hâlâ duruyor mu?
• [nesnesiz, mecaz, yardımcı fiil]   Bir yerde kalmak
  • Artık çok durmamış, yanındaki hanımla birlikte balodan çıkmış.
• [nesnesiz, mecaz, yardımcı fiil]   Bir yerde olmak veya bulunmak
  • Aspirin getirmeyeceğini adı gibi biliyordu çünkü çekmecesinde dokunulmamış bir kutu duruyordu.
• [nesnesiz, mecaz, yardımcı fiil]   Belli bir durumda, bir görevde bulunmak
  • Her gelişimde ben de maçları seyreder, kaleci dururdum.
• [nesnesiz, mecaz, yardımcı fiil]   Ara vermek
  • Sabahtan beri hiç durmadım.
• [nesnesiz, mecaz, yardımcı fiil]   yaşamak
  • Anneannen duruyor mu?
• [nesnesiz, mecaz, yardımcı fiil]   Kök veya gövdeleri sonuna -a (-e) zarf-fiil eki almış fiillere gelerek süreklilik bildiren birleşik fiiller oluşturur: Çalışadurmak, bakadurmak, getiredurmak, yiyedurmak gibi