durup durup

Dil: Türkçe

• [zarf, mecaz]   Belli aralıklarla tekrarlayarak
  • Yusufçuk kuşu durup durup ötüyordu.
• [zarf, mecaz]   Ara sıra, zaman zaman, bekleyerek
  • Sakarya zaferi tacını giyinceye kadar durup durup dinleyecekti.