düşkün

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz]   Bir şeye kendini aşırı vermiş olan, çok bağlı; tutkun
  • Onlar kadar birbirine düşkün, birbirine uymuş bir çift daha ömrümde görmedim desem yeri vardır.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Meraklı olan
  • İnsan ise memnu olan şeye düşkündür.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Geçim sıkıntısına düşmüş
  • Eski arkadaşının düşkün bulunduğu hâlinden anlaşılıyordu.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Yoksulluk sebebiyle mutluluk ve refahını yitirmiş
  • Zavallı, arabasını satmış, düşkün bir hâldeydi.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Yaşlılık, hastalık vb. sebeplerle çalışma gücünü yitirmiş
  • Artık şimdi öyle düşkün bir babayım ki / Yüreğim hun, sayhalarım boğuk boğuktur
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Değer ve onurunu yitirmiş
  • Emniyet memurları Beyoğlu'nun çalgılı bahçelerinden yüz yirmi düşkün kız derleyip toplamış.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Yasalara ve ahlak kurallarına aykırı işler yapan (kimse)