düzgün

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf, matematik, isim, eskimiş]   Doğru ve pürüzsüz; muntazam
  • Ayşe çayı demlemiş, düzgün dilimlerle francala kesiyordu.
• [sıfat, zarf, matematik, isim, eskimiş]   Düzenli, kusursuz olan; biçimli, rabıtalı, muntazam
  • Belli ki hâlleri vakitleri çok düzgün değil.
• [sıfat, zarf, matematik, isim, eskimiş]   Hiçbir eksiği olmayan
  • Düzgün konuşuyor.
• [sıfat, zarf, matematik, isim, eskimiş]   Kurala uygun olarak, kusursuz bir biçimde
  • Düzgün çok yüzlü.
• [sıfat, zarf, matematik, isim, eskimiş]   Kenar veya ayrıtları ile açıları birbirine eşit olan (biçim)
• [sıfat, zarf, matematik, isim, eskimiş]   fondöten