düzgünce

Dil: Türkçe

• [zarf, sıfat]   Düzgün bir biçimde
  • Üstlerindekini çıkarıp düzgünce katlayarak koymaları beklenemezdi onlardan.
• [zarf, sıfat]   Biraz düzgün
  • İncerek, uzunca boylu, düzgünce yüzlü, sessiz, terbiyeli bir oğlan.