emanet

Dil: Arapça emānet

• [isim, mecaz]   Birine geçici olarak bırakılan ve teslim alınan kişice korunması gereken eşya, kimse vb.; inam, vedia
  • Emaneti olanlar burada her vakit bunlarla ilgilenecek bir çırak bulurlar.
• [isim, mecaz]   Bir kimse ile birine gönderilen şey
  • İstanbul'dan getirdiğim emanetinizi akşam benden alınız.
• [isim, mecaz]   Eşyanın ücret karşılığı geçici bir süre bırakıldığı yer
  • Allah emanetini alsın da kurtulayım.
• [isim, mecaz]   İnsanın canı, ruhu