erken

Dil: Türkçe

• [zarf]   Vaktinden önce, alışılan zamandan önce; er (II), geç karşıtı
  • Sakın geç kalma, erken gel.
• [zarf]   Sabahın ilk saatlerinde
  • Ertesi gün iki kardeş erken çıkmışlardı yola.