esef

Dil: Arapça esef

• [isim, eskimiş]   Olmaması, yapılmaması gereken veya yapılamayan bir şey için duyulan üzüntü
  • Ötekilerin yüzünde onunki gibi esefle karışmamış, bambaşka bir öfke vardı.
• [isim, eskimiş]   yerinme