eşelemek

Dil: Türkçe

• [-i, mecaz]   Toprak, kül gibi toz durumunda bulunan şeyleri hafifçe kazıp karıştırmak
  • Eşeledik külleri, kıvılcımlar parladı.
• [-i, mecaz]   Dağıtıp karıştırmak
  • Canan'ın odasında, ayaklarıyla yorganı eşeleyip karyolayı sarsarak hıçkırırken buldu.
• [-i, mecaz]   Bir işin, sorunun aslını anlamaya çalışmak, kurcalamak
  • Bunu burada eşeleyip kimseyi üzmek istemeyiz.