eski

Dil: Türkçe

• [sıfat, isim, isim, alay yollu]   Çoktan beri var olan, üzerinden çok zaman geçmiş bulunan; ezelî, ihtiyar (I), yeni karşıtı
  • Ey benim eski duygularım, eski düşüncelerim. Neden böyle uzaksınız benden?
• [sıfat, isim, isim, alay yollu]   önceki
  • Bu durumun eski sevgilinin onurunu kırması doğal.
• [sıfat, isim, isim, alay yollu]   Geçerli olmayan
  • Eski öğretmen.
• [sıfat, isim, isim, alay yollu]   Herhangi bir meslekte uzun süreden beri çalışmış olan
  • Ben babamın eskilerinden uydurma şeylerle giyiniyordum.
• [sıfat, isim, isim, alay yollu]   Mesleğinde uzmanlaşmış, deneyimi olan
  • Mebus eskisi. Müdür eskisi.
• [sıfat, isim, isim, alay yollu]   Yeni olmayan, kullanılmış olan; müstamel
• [sıfat, isim, isim, alay yollu]   Çok kullanmaktan yıpranmış, harap olmuş şey
• [sıfat, isim, isim, alay yollu]   Herhangi bir görevden düştüğü veya durumunu yitirdiği için bir kimsenin eski saygınlığının kalmadığı durumlarda kullanılan bir söz