etraf

Dil: Arapça eṭrāf

• [isim]   Yanlar, taraflar
  • Her vakit oturdukları büyücek masanın etrafına yerleştiler.
• [isim]   çevre
  • Meçhul kadın korka korka etrafına bakındı.
• [isim]   Bir kimsenin sürekli ilişkide bulunduğu kimseler, yakınlar; muhit
  • Ama derdini etrafına anlatamıyordu işte.