eziyet

Dil: Arapça eẕiyyet

• [isim]   Yersiz ve gereksiz olarak çektirilen üzüntü, işkence, sıkıntı veya zorluk; üzgü, cevir, eza cefa, sıklet, ukubet
  • … ama bunca eziyete sırf oğlunun hatırı için katlandığına emin değildi artık.