fakir

Dil: Arapça faḳīr

• [sıfat, mecaz, isim, mecaz, isim, mecaz]   yoksul, zengin karşıtı
  • En fakir köyler taştandır ve üstü kiremittir.
• [sıfat, mecaz, isim, mecaz, isim, mecaz]   Olması gerekenden az
  • Seni fakir, soluk bir dekor içinde görmek istemem.
• [sıfat, mecaz, isim, mecaz, isim, mecaz]   Hindistan'da yokluğa, eziyete kendini alıştırmış derviş
  • Hey gidi kahpe felek, gençliklerine doymadan gitti fakirler.
• [sıfat, mecaz, isim, mecaz, isim, mecaz]   Zavallı, kimsesiz olan
  • Fakir dün ziyaretinize geldimse de bulamadım.
• [sıfat, mecaz, isim, mecaz, isim, mecaz]   Kişinin alçak gönüllülük göstermek için kendisine verdiği san