falan

Dil: Arapça fulān

• [zamir, isim, sıfat]   Söylenmesi istenmeyen veya gerekli görülmeyen bir özel adın yerini tutan kelime; filan, falanca
  • Bana `falan geldi, falan gitti` diye anlatmaya başladı.
• [zamir, isim, sıfat]   Cümlede belirtilen nesne veya nesnelerden sonra gelerek "ve benzerleri" anlamında kullanılan bir söz
  • Hiç heyecan falan göstermiyor.
• [zamir, isim, sıfat]   Tarih, yer, kişi vb.nin önüne gelerek tekrarlanmak istenmeyen sözlerin yerine kullanılan kelime; falanca
  • Falan tarihte, falan yerde, falan kişi ile gezerken sizi gördüm.