fersiz
Dil: Türkçe
-
[sıfat]
Donuk, cansız olan (göz, ışık, yüz)
- Eski yalıların birçoklarının görünüşlerinde ihtiyarların o durgun, dalgın, fersiz ve ölgün yüzlerindeki manalar peyda olmuştu.