fesat

Dil: Arapça fesād

• [isim, sıfat, sıfat]   bozukluk
  • Mide fesadı. Ahlak fesadı.
• [isim, sıfat, sıfat]   Karışıklık, kargaşalık, ara bozuculuk
  • Birçokları kahveleri fesat yatağı saymayı sürdürürler.
• [isim, sıfat, sıfat]   hile
  • Sen de ne fesat adamsın!
• [isim, sıfat, sıfat]   Herhangi bir konuda iyimser olmayan, kötü yorumlayan (kimse)
  • Fakat gitgide içlerine uygunsuz adamlar ve türlü fesatlar karışmış.
• [isim, sıfat, sıfat]   Karıştırıcı, ara bozucu (kimse)