fethetmek

Dil: Arapça fetḥ + Türkçe etmek

• [-i, mecaz]   Bir yeri veya ülkeyi savaşarak almak, ülke açmak
  • Mekânı fethetmek bir marifettir fakat mekânla beraber zamanı da fethetmek yüz misli değerindedir.
• [-i, mecaz]   Herkesin takdirini, övgüsünü kazanıp kendine hayran bırakmak
  • Fettan bir kızcağız, İstanbul'u fethetmişti.