fışkırmak

Dil: Türkçe

• [-den, mecaz]   Gaz veya sıvılar bir yerden basınç etkisiyle yukarıya doğru birdenbire ve hızla çıkmak
  • Suya en başköşeyi ayırmalarının nedeni de iyi suyun, hemen hemen memleketimizin dört bucağından fışkırmasıdır.
• [-den, mecaz]   Bitkiler toplu hâlde, gür olarak yetişmek
  • Kaldırım taşları arasından fışkırmış otların bütün sokağı bürüyeceği muhakkak!
• [-den, mecaz]   Bir şey bir yerde bol bol görülmek
  • Ölümsüzlerden fışkıran ışık, karanlıkları bir anda dağıttı.