garip

Dil: Arapça ġarīb

• [sıfat, ünlem, mecaz]   Kimsesiz, zavallı olan
  • Aslında ben çok az konuşan biriyim. Dilimin böyle birdenbire çözülmesi çok garip.
• [sıfat, ünlem, mecaz]   Yabancı, gurbette yaşayan; elgin
  • Demek Bekir böyle utangaç bir çocukmuş. Garip!
• [sıfat, ünlem, mecaz]   acayip
  • Bir yabancı için dünyanın neresinde olursa olsun büyükşehir böyle garip bir yalnızlık duygusu veriyor.
• [sıfat, ünlem, mecaz]   Şaşılacak bir şey karşısında söylenen söz
• [sıfat, ünlem, mecaz]   Dokunaklı, hüzün veren