genç

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Yaşı ilerlememiş olan, ihtiyar karşıtı
  • Eliyle işaret etti genç adama.
• [sıfat, mecaz]   Çocukluktan çıkmış yetişkin kimse
  • Genç ağaç. Genç at.
• [sıfat, mecaz]   Gelişmesini tamamlamamış olan (bitki, hayvan)
  • Atatürk'ün tabutu arkasından ağlayan on beş milyon Türk'ün yaşadığı genç Türkiye mutluydu.
• [sıfat, mecaz]   Gençlikteki özelliklerini koruyan; dinç
• [sıfat, mecaz]   Zihin bakımından yeterince gelişmemiş; toy (I)
• [sıfat, mecaz]   Yeni gelişmekte olan, kısa bir geçmişi olan