gençlik

Dil: Türkçe

• [isim, mecaz]   Genç olma durumu; şebabet
  • İlk gençliğinde at delisiydi.
• [isim, mecaz]   İnsan hayatının ergenlikle orta yaş arasındaki dönemi
  • Hemen Yunus'un gençliğinde yavuklusu iken kaybettiği güzel kızı hatırladım.
• [isim, mecaz]   Genç insanların bütünü
  • O gençliğin politikaya katılması yüzünden Balkan Harbi'ne girmişiz.
• [isim, mecaz]   Genç bir kimsenin tutumu
  • Gençliğimi kapının eşiğinde bırakıp eve giriyorum.