gergin

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz]   Gerilmiş durumda olan
  • Avuç içlerine gergin ip iyice oturmasına, avuçlarını yakmasına karşın iki üç karıştan fazla çekemedi.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Buruşuğu, kırışığı olmayan (cilt)
  • Siyah jarse elbisesi içinde, hâlâ diri, gergin vücuduyla güzel ve ihtişamlıydı.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Bozulacak duruma gelmiş olan (ilişki)
  • Arkadaşımın kocasıyla arası gergin.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Can sıkıcı şeylerle tatsız bir durum almış
  • Her hadisenin rüzgârı onun gergin sinirlerini derin derin sarsmıştır.