geveze

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Çok konuşan, gereğinden fazla söz söyleyen; çençen, çenesi düşük, ayran ağızlı, lafçı, lafazan, zevzek, lakırtı ebesi, ağız kavafı, lakırtı kavafı, lakırtıcı, çene kavafı, cır cır, mavracı
  • Bir insanın geveze, hasis ve korkak olması kendisine yeter.
• [sıfat, mecaz]   boşboğaz