göbek

Dil: Türkçe

• [isim, anatomi, toplum bilimi, teknik]   İnsan ve memeli hayvanlarda göbek bağının düşmesinden sonra karnın ortasında bulunan çukurluk
  • Düğmeleri birer birer açtı göbeğine dek.
• [isim, anatomi, toplum bilimi, teknik]   Yağ bağlamış şişman karın
  • İsviçre'nin göbeğinde, nerede ise bilmem kaçıncı Türk Moskof muharebesi patlamak üzere idi.
• [isim, anatomi, toplum bilimi, teknik]   Şehir, ülke vb.nin orta kısmı
  • Bu halının göbeği pek zarif.
• [isim, anatomi, toplum bilimi, teknik]   Bazı sebze ve meyvelerin orta kısmı
  • Temiz bir isim, züğürt evlatlarda ancak bir, nihayet iki göbek dayanabilir.
• [isim, anatomi, toplum bilimi, teknik]   Bahçe, halı, tavan, tepsi vb. süslü şeylerin ortalarındaki biçim
• [isim, anatomi, toplum bilimi, teknik]   Hızı azaltarak trafiği yönetmek amacıyla bir kavşağın girişine yerleştirilen çember veya üçgen biçimindeki ada
• [isim, anatomi, toplum bilimi, teknik]   poyra
• [isim, anatomi, toplum bilimi, teknik]   Değirmen taşının ortası
• [isim, anatomi, toplum bilimi, teknik]   Kilitleme sistemlerinde, anahtar dişlerinin tam olarak birbirine oturduğu pirinç yuva
• [isim, anatomi, toplum bilimi, teknik]   Dölütte, yumurtanın dölüt dışında kalan bölümlerle ilişkisini sağlayan organların çıktığı yer
• [isim, anatomi, toplum bilimi, teknik]   kuşak
• [isim, anatomi, toplum bilimi, teknik]   Ön ve arka tekerlerin ortasına oturtulmuş mil üzerinde dönen ve teker tellerinin takılmasına yarayan parça