gök

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, sıfat, halk ağzında]   uzay
  • Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar.
• [isim, sıfat, sıfat, halk ağzında]   Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk; gök kubbe, asuman, felek, sema (I)
  • Uzun süren bir kışın karları, soğukları altından fışkıran gök ekinler...
• [isim, sıfat, sıfat, halk ağzında]   Mavi ile açık yeşil arası olan renk
• [isim, sıfat, sıfat, halk ağzında]   Bu renkte olan
• [isim, sıfat, sıfat, halk ağzında]   Olgunlaşmamış