göz

Dil: Türkçe

• [isim, anatomi]   Görme organı; basar, ayn, çeşm, dide
  • Gözden geçirmek. Gözden kaybolmak. Göz önünde. Gözü keskin.
• [isim, anatomi]   Bazı deyimlerde, görme ve bakma
  • Şu fakir mahallede bir göz evim olsaydı / Nasıl sevinç içinde çıkardım şu yokuşu
• [isim, anatomi]   oda
  • Bu sefer alacaklı gözüyle baktım.
• [isim, anatomi]   Bakış, görüş
  • Asıl felaket bu pınara sırt çevirmek, bu pınarın gözlerine taş tıkamak değil de ne olurdu?
• [isim, anatomi]   kaynak (I)
  • İğnenin gözü.
• [isim, anatomi]   Delik, boşluk
  • Köprünün gözleri karış karış kazılmıştır.
• [isim, anatomi]   çekmece
  • Masanın gözleri.
• [isim, anatomi]   Terazi kefesi
  • İnsanı gözle yiyip bitirirler.
• [isim, anatomi]   nazar
  • Gözüm canım efendim.
• [isim, anatomi]   Sevgi, ilgi, gönül bağlantısı
  • Göz aşısı.
• [isim, anatomi]   Ağacın tomurcuk veren yerlerinden her biri
  • Dama tahtasında altmış dört göz vardır.
• [isim, anatomi]   hane
  • Çıbanın gözü.
• [isim, anatomi]   Bazı yaraların uç bölümü