günsüz

Dil: Türkçe

• [sıfat, tıp, mecaz, tıp]   Günü belli olmayan (tarih)
  • Küçücük harflerle yazılmış bir isim gördü sonra. Altında aysız, günsüz, mevsimsiz bir tarih.
• [sıfat, tıp, mecaz, tıp]   Güneş görmeyen
  • Oysa burada açarız oda kapısını, dışarısı diyerek çıkarız kuyulara, sarnıçlara. Günsüz, nursuz sokaklara.
• [sıfat, tıp, mecaz, tıp]   Günlük hayatını sürdürmekte zorlanan, düzenli bir işi gücü olmayan
  • Feodal dönemin krizli çözülme yıllarında, üretim ve geçim araçları, para, bunların anlatımı olarak servet birikmiş, öte yanda çiftçilikten ve zanaattan kopan günsüz ve geleceksiz insan kümeleri ortaya çıkmıştı.
• [sıfat, tıp, mecaz, tıp]   erkendoğan