güvence

Dil: Türkçe

• [isim, mecaz]   Güvenilecek şey
  • Param var, her şeyim tamam dediğimde ‘‘Olsun, cebinde bulunsun, güvence olur.” diyerek dostluklarını gösterdiler.
• [isim, mecaz]   Bir antlaşmada taraflardan birinin sorumluluğu üzerine alması; inanca, teminat, garanti
• [isim, mecaz]   Alınan sorumluluğa karşı olarak ortaya konulan şey
• [isim, mecaz]   Birinin şüphelerini dağıtmak için söylenen inandırıcı söz; teminat