güzel

Dil: Türkçe

• [sıfat, isim, isim, zarf, zarf]   Göze ve kulağa hoş gelen, hayranlık uyandıran, çirkin karşıtı
  • Yalının en güzel odası bizimdi.
• [sıfat, isim, isim, zarf, zarf]   İyi, hoş; mis (I)
  • Güzel kız. Güzel çiçek.
• [sıfat, isim, isim, zarf, zarf]   Beklenene uygun düşen ve başarı düşüncesi uyandıran
  • Güzel şey canım, milletvekili olmak!
• [sıfat, isim, isim, zarf, zarf]   Soyluluk ve ahlaki üstünlük düşüncesi uyandıran
  • Buradan ayrılman için sana güzel bir fırsat sunuyorum.
• [sıfat, isim, isim, zarf, zarf]   Görgü kurallarına uygun olan
  • Turgut rolünün etkisinden henüz kendini kurtaramamış, Selim’in kollarında yatıyor, bu sırada güzel bir hareket oldu…
• [sıfat, isim, isim, zarf, zarf]   Sakin, hoş (hava)
  • Evet sadece ikimiz... Üstelik ne güzel bir yaz akşamı...
• [sıfat, isim, isim, zarf, zarf]   Okşayıcı, aldatıcı, kandırıcı
  • Sultan, bu misafirlere iltifat etti, hilatler giydirerek güzel vaatlerde bulundu.
• [sıfat, isim, isim, zarf, zarf]   Pek iyi, doğru
  • Dili önemsemen güzel ama dil öğrenme işini biraz hafife alman lazım.
• [sıfat, isim, isim, zarf, zarf]   Hoş görünüşlü kız veya kadın
  • Güzeller deniz kenarına geldikleri zaman âşıklar da kale burçlarına ve bedenlerine dolarlar.
• [sıfat, isim, isim, zarf, zarf]   güzellik kraliçesi
  • Türkiye güzeli Keriman Halis, Belçika’daki yarışmada dünya güzeli seçildi.
• [sıfat, isim, isim, zarf, zarf]   Hoşa giden, beğenilen, iyi, doğru bir biçimde
  • Arabayı koştururken boyunlarındaki ziller güzel şıngırdıyordu atların.
• [sıfat, isim, isim, zarf, zarf]   Adamakıllı, şiddetli bir biçimde
  • Karıkoca bu kuzu yüzünden güzel bir kavga ettiler.