haberci

Dil: Türkçe

• [isim, mecaz, tarih]   Haber getiren kimse; ulak
  • Haberciler payitahta ulaştıklarında saray tuhaf bir karışıklık içindeydi.
• [isim, mecaz, tarih]   Bir haberi usulünce hazırlayan ve yayın organlarında yayımlayan kimse
  • Haberciler, düzeltmeciler, sekreterler, yazarlar... Bu kadar insan arasında ona da bir yer bulunamaz mıydı?..
• [isim, mecaz, tarih]   Muhbir, ihbar eden kimse
  • Kaçakçı kamyonları bazen, o da bir habercinin yardımı ile içeride yakalanmakta.
• [isim, mecaz, tarih]   Bir durumun, bir olayın belirtisi
  • Bu bulutlar yağmurun habercisi olsa gerek.
• [isim, mecaz, tarih]   karakulak (II)