hafif

Dil: Arapça ḫafīf

• [sıfat, zarf]   Tartıda ağırlığı az gelen; yeğni, ağır karşıtı
  • Mustafa Kemal meraklıdır; dükkânın içini görmek istiyor, giriyor, raflarda birtakım hafif eşya var.
• [sıfat, zarf]   Güç veya yorucu olmayan, kolay olan
  • Şöyle ne bileyim, kadınların yapabileceği işler arayın, hafif işler… Yoksa hademelik sizin gibi ince, hafif nahif kadınların kârı değil.
• [sıfat, zarf]   Ağırbaşlı olmayan, ciddi olmayan, hoppa olan
  • Bu eserde eski konak ve köşk hayatının hesapsız, bilgisiz ve hafif insanlar elinde nasıl ve niçin yıkıldığı hikâye edilmek istenmiştir.
• [sıfat, zarf]   Miktarı az, sindirimi kolay (yiyecek)
  • Onlar da akşam yemeğini pek hafif yerlerdi.
• [sıfat, zarf]   Kalınlığı veya yoğunluğu az olan
  • Dışarıda yanan lambanın aydınlığıyla burası hafif bir karanlık içindeydi.
• [sıfat, zarf]   Etkisi az olan, sert karşıtı
  • Hafif esen serin rüzgâr üşümesine neden olmuştu.
• [sıfat, zarf]   Önemli olmayan
  • Bu takdirde en hafif ceza dahi, o cezaya çarptırılmış olanı, en büyük bir cezaya maruz kalmış gibi incitir.
• [sıfat, zarf]   Çok dik olmayan (sırt, yokuş)
  • Hafif bir meyilden indik.
• [sıfat, zarf]   Gücü az olan, belli belirsiz olan
  • Yaprakların hafif iniltisi içinde, çalılıklar arasından geçerek denizaltının demir attığı koya doğru yaklaşıyoruz.
• [sıfat, zarf]   Sıkıntısız, ferah, rahat olarak
  • Kendimi bugün çok hafif hissediyorum.