hain

Dil: Arapça ḫāʾin

• [sıfat, ünlem]   Hıyanet eden (kimse); çıyan, mayası bozuk
  • Bu anlayışsızlığa ve bu vatan hainlerine vahvahlanır, acır gibiydiler.
• [sıfat, ünlem]   Zarar vermekten, üzmekten veya kötülük yapmaktan hoşlanan (kimse); çıyan
  • Siz galip olduğunuz için cesur ve hain görünüyorsunuz.
• [sıfat, ünlem]   Kötü niyeti olan; çıyan
  • Hain! Biz seninle böyle mi konuşmuştuk?
• [sıfat, ünlem]   Sitemli bir seslenme sözü