haince

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   Kötü niyetli
  • Bürokrasinin haince kazıklarından birini yemiş olduğu hâlde böyle konuşabiliyordu.
• [sıfat, zarf]   (ha:i'nce) Hain bir biçimde; haincesine
  • Düşüncelerini hiç paylaşmadığı hâlde onun haince öldürülmesine isyan ediyordu.