haklamak

Dil: Türkçe

• [-i, teklifsiz konuşmada, alay yollu]   Bozmak, perişan etmek, yenmek
  • Ben de dördünü beşini evelallah haklarım.
• [-i, teklifsiz konuşmada, alay yollu]   Kırmak, bozmak
  • Çocuk, oyuncağını hakladı.
• [-i, teklifsiz konuşmada, alay yollu]   Yiyip bitirmek
  • Bir ekmeği tek başına hakladı.