ham

Dil: Farsça ḫām

• [sıfat, mecaz, mecaz]   Yenecek kadar olgun olmayan (meyve)
  • On senedir bu karanlık in içinde ham demirden dövdüğü kılıç namluları bütün Anadolu’da, bütün Rumeli’de, serhat boylarında büyük bir nam kazanmıştı.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   İşlenmemiş (madde)
  • Ham vücutla ancak bu kadar koşabilirim.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   idmansız
  • Ham teklif.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Gerçekleşme kolaylığı veya imkânı olmayan
  • Ne ham adam!
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Kaba, toplum kurallarını bilmeyen, incelmemiş