hapis

Dil: Arapça ḥabs

• [isim, sıfat]   Bir yere kapatıp salıvermeme
  • Sadakatinin mükâfatını hapiste aç kalmakla görür.
• [isim, sıfat]   Yasalara göre suçu belirlenen bir kimseyi cezaevine koyma cezası
  • Hapislerin çalıştırılmasına karar verildi.
• [isim, sıfat]   Cezaya çarptırılmış suçluların kapatıldıkları yer; cezaevi, hapishane
• [isim, sıfat]   Pulları salıvermeme, kapatma esasına dayanan bir tür tavla oyunu
• [isim, sıfat]   mahpus