hariç

Dil: Arapça ḫāric

• [isim, zarf]   dış
  • Bu kitapların haricinde herhangi bir menfaat ummak, seraptan su ummak gibi olur.
• [isim, zarf]   Yabancı ülke
  • On yıl hariçte kalmış.
• [isim, zarf]   Dışta kalmak üzere, dışında sayılmak üzere, müstesna
  • Dişçi koltuğu hariç, kim bir koltuğa oturursa kendini bir şey zanneder.