harlamak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz]   Ateş için kuvvetlenmek, harlı bir biçimde yanmak
  • Çıralar tutuşunca ateş birden harladı.
• [nesnesiz, mecaz]   Birden öfkelenerek bağırmak, birine çıkışmak