harlatmak

Dil: Türkçe

• [-i, mecaz]   Ateşi kuvvetlendirmek; harlandırmak
  • Şerefimize sobaya bir iki odunla bir kucak çalı atıp harlattılar.
• [-i, mecaz]   Coşkunluk vermek, canlandırmak
  • Millî Mücadele'de aç ve çıplak insanlarımızın yüreğinde alevler harlatmak için tek bir kıvılcım yetmişti.