hayvan

Dil: Arapça ḥayvān

• [isim, sıfat, mecaz, hakaret yollu, halk ağzında]   Duygu ve hareket yeteneği olan, içgüdüleriyle hareket eden canlı yaratık
  • İnce ruhlu insanlar gibi Atatürk de hayvanları severdi.
• [isim, sıfat, mecaz, hakaret yollu, halk ağzında]   Akılsız, duygusuz, kaba, hoyrat (kimse)
  • Galip’in sabrı taştı: Ulan hayvan, dedi, sana toz ol diyorum, kafan almıyor mu?
• [isim, sıfat, mecaz, hakaret yollu, halk ağzında]   Kızılan bir kimseye söylenen hakaret sözü
  • Zavallı hayvan bir saattir yüz okkadan fazla bir yükü sürüklüyordu.
• [isim, sıfat, mecaz, hakaret yollu, halk ağzında]   At, eşek, katır gibi türlü hizmetlerde kullanılan yaratık