heyheyli

Dil: Türkçe

• [sıfat]   Heyheyleri üstünde olan, sinirleri bozuk
  • Zaten kadınlar ona biraz siniri bozuk, heyheyli insan gözüyle bakıyorlardı; odasına kapanıp kimseyle görüşmemesi, bu inançlarını pekiştirdi.
• [sıfat]   Gürültülü hâlde olan
  • Gerçi en heyheyli caddelerde, alanlarda bile hâlâ görünmeye çalışır doğa veda edercesine.