hırıltı

Dil: Türkçe

• [isim, mecaz]   Boğazdan herhangi bir nedenle boğuk çıkan ses; harhara
  • Yavaşlayan soluk alışında hafif hırıltı duyuluyordu.
• [isim, mecaz]   Gürültüyle çıkan ses; harhara
  • Hırıltıdan cezbelenen cins köpek gibi artık kendini tutamayarak o da Nükhet'e saldırdı.
• [isim, mecaz]   Geçimsizlik, kavga
  • Ölünceye kadar hırıltı, gürültü içinde mi yaşayalım?