hışır

Dil: Türkçe

• [isim, halk ağzında, sıfat, sıfat, argo]   Olmamış meyve
  • Serde toyluk vardı a canım. Sahi ne hışırdım o zaman. İlk gençlik, sersemlik, budalalık çağı.
• [isim, halk ağzında, sıfat, sıfat, argo]   Taşkınlık gösteren, yaramaz (kimse)
  • O, canım tohumlarını yere saçan, sonra da üstünden geçip çiğneyen bu hışır, bu anlayışsız, bu merhametsiz insanları görmemek için başını hafifçe önüne eğdi.
• [isim, halk ağzında, sıfat, sıfat, argo]   Kaba, görgüsüz olan (kimse)